Callahan Elaventee

  Callahan Elaventee | 31 lat |Człowiek | Mag | Mistrz Iluzji

      Właściwie nikt nie wie czemu ten człowiek przyjechał właśnie do Norrheim. Podróżował wraz z kupiecką karawaną na północ już któryś tydzień, lecz nikt nie wiedział, że zamiast do jednego z największych portów tej części kraju, kierował się do niewielkiego, nic nie znaczącego miasteczka o wątpliwej reputacji. Gdy odłączył się od karawany na rozdrożu na wysokości Norrheim tylko z dwoma sługami i objuczonym do granic możliwości luźnym koniem, wśród podróżników zawrzało od plotek. Mało kto wierzył, by celem Eleventee’a rzeczywiście było to miasto.

      W następnych dniach mężczyzna zakupił piękny, wysoki dom na wzgórzu, skąd widać było morze i rozpościerające się w dole zaułki miasta i zamieszkał w nim sam, nie licząc służby. Gdyby już przebaczyć Callahanowi to jedno dziwactwo, jakim był wyjazd ze stolicy, to fakt, że wieczorami zaczął zwiedzać miasteczko, nie omijając nawet najgorszych dzielnic, sprawił, że ludzie, którzy uważają, że go znają zaczęli mieć pełne prawo do uważania, że coś jest nie tak…

      Lecz czy Ci ludzie mają rzeczywiście prawo twierdzić, że znają Callahana Elaventee’a? Oficjalnie każdy wie o nim tyle, że jest bardzo bogatym człowiekiem, który dorobił się swego majątku dzięki nieprzeciętnej inteligencji i szczęściu. Tak właśnie mówią, nie wdając się w szczegóły, nie zastanawiając się nad tym „jak”… Callahan, jest rzeczywiście, człowiekiem sprytnym i inteligentnym, lecz również wszechstronnie utalentowanym. Również magicznie. Nikt z tych, którzy z taką pewnością twierdzą, że Callahana znają, nie wiedzą, że jest magiem. I to cholernie dobrym magiem, samozwańczym mistrzem iluzji. I głupotą byłoby twierdzić, że magia nie pomaga mu w życiu. Człowiek ten doskonale wie jak jej używać, tak, by mieć za co żyć.

      Na co dzień Callahan jest człowiekiem spokojnym i opanowanym, nie szczędzącym kultury w kontaktach z innymi ludźmi. W jego zachowaniu widać dystans z jakim podchodzi do świata, lecz brak w nim niepewności. Tego uczucia raczej nie dojrzy się u niego, bo, nawet jeśli występuje, jest głęboko schowane. Jest to osoba z całą pewnością twardo stąpająca po ziemi i pewna siebie. Niezwykle charyzmatyczny. Zdarza mu się, pod woalem kultury okazywać swoją wyższość.  Wiele swoich emocji i uczuć chowa, tak, że nikt nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia. Callahan nie jest człowiekiem otwartym i wylewnym, choć potrafi rozmawiać, ma swoje sekrety i przemyślenia, których nie zdradza. Nie odczuwa potrzeby dzielenia się swoimi myślami z każdym napotkanym człowiekiem. Najpierw myśli, potem mówi. Swojego zdania będzie bronił do upadłego, co czasem przysparza mu kłopotów, bo jak każdy, czasem się myli. Mimo wszystko potrafi pogodzić się z tym, choć z trudem. Uparty jak osioł, do swoich celów będzie dążyć po przysłowiowych trupach. Cena ich osiągnięcia prawie nigdy nie jest za wielka.

      Callahan zwykle nie kryje się z tym, że uważa się za lepszego od  innych. Uważa, że należy mu się szacunek za to co osiągnął, za swoje umiejętności i pracę, jaką włożył w to co ma. Szlachty nie lubi, uważając ją za nierobów i nicponi, z chęci szukając towarzystwa pomiędzy inteligentnymi ludźmi wszystkich stanów.  Ceni ludzi potrafiących wykazać się sprytem i inteligencją, potrafi docenić tych, którzy potrafią patrzeć na świat z innej, własnej perspektywy.  Ciągnie go również do tych, którzy mają jakąkolwiek władzę. Zastanawiając się nad jego charakterem trzeba powiedzieć wprost, że jest interesowny we wszystkim co robi. Jest to nastawienie czysto praktyczne, przed którym nie sprzeciwia się jego moralność. Nie uważa się za kogoś złego. Nie zabił nigdy człowieka i nie ma najmniejszego zamiaru tego robić (nie tylko dlatego, by nie pobrudzić śnieżnobiałych mankietów), jak również unika wszystkich naprawdę ciężkich wykroczeń.

      Eleventee może być na pewno interesującym towarzyszem, choć trzeba przyznać, że ma trudny charakter. Interesują go osoby obu płci, lecz mimo to trzeba powiedzieć, że jest bardzo wybredny, kiedy poszukuje kogoś, kogo mógłby dopuścić bliżej siebie. Niektórym zdaje się, że liczą się dla niego, lecz potem czeka ich niemiłe zaskoczenie. Kiedy już jednak przywiąże się do kogoś, jest wobec niego wierny i szczery.

      Przemierzający ulice Callahan jest osobą, na jego nieszczęście i szczęście dość zauważalną. Choć nie nosi charakterystycznych dla najbogatszych kontrastujących kolorów, to jego strój informuje o jego pozycji w bardziej subtelny sposób, przyciągając wzrok drogimi barwnikami i tkaninami. Elaventee nie stroni od szlacheckich, dumnych czerwieni, ani bieli. Przy pasie nosi krótki miecz i sztylet uważając je za najlepszą i najbladziej sprawdzoną broń. Często idąc postukuje w nierówny bruk nadmiernie pretensjonalną laską z czarnego drewna, w której czai się piekielnie ostre ostrze. Elaventee go nie używa, jednak uważa za poprawiający samopoczucie gadżet.

      Jest wysokim człowiekiem, o długich, bardzo jasnych, prostych włosach i jasnej skórze. Chłodnego charakteru jego wyglądu dopełniają intensywnie niebieskie oczy spoglądające na świat z lekkim zainteresowaniem, które tak szybko może zniknąć. Jego spojrzenie przyciąga do siebie, a błękitu nie ukrywają nawet gęste, jasne rzęsy.  Na jego twarzy pojawiają się jedynie te emocje, którym na to pozwoli, zdając sobie sprawę z każdego, najmniejszego nawet drgnięcia kącika wąskich ust.

      Jako umiejętności Callahana można wymienić łatwość w kontraktach z ludźmi, walkę mieczem, sztyletem i strzelanie z kuszy. Zna kilka języków, w których biegle mówi. Zajmuje się magią. Nie wiadomo jednak jak się nauczył tej sztuki, jednak tytuł mistrza iluzji jest zasłużony. Jest jednak jedynie śmiertelnym człowiekiem pozbawionym odporności na wrogą magię, albo grot zatrutej strzały…

Powiązania | Opowiadania 

[Witam. Ostrzegam, że nie wiem jak wyjdzie mi gra tą postacią. Wątki, powiązania i tak dalej... wiecie co tu napiszę. Lubię długie wątki tak btw.]