Feline instinct

Imię: Viviene

Nazwisko: Culiwen

Zdrobnienie: Vivi

Płeć: Kobieta

Pochodzenie: Lantia w królestwie Valnwerd

Orientacja: Heteroseksualna

Wiek: 20
Rasa: Zmiennokształtna

Zawód: Medyk

Znaki szczególne: wytatuowany krzyż na plecach

Ulubione zajęcie: łowiectwo

Wygląd

  Włosy proste, kruczoczarne spływające kaskadami aż za ramiona. Ciemnozielone oczy okolone czarnymi, długimi i gęstymi rzęsami. Cera gładka i blada. Usta pełne o kolorze czerwonym. Jest szczupłą osobą o kobiecych kształtach. Zwykle ubrana jest w czarną suknię na ramiączka ze sporym dekoltem, sięgającą do połowy ud, wysokie buty do kolan o tym samym kolorze i długi płaszcz z kapturem, również czarny. Gdy wpada w szał jej źrenice zwężają się niebezpiecznie, a tęczówki przybierają jaskrawozielony odcień.

Charakter

  Viviene jest zmienną osobą. W ciągu kwadransu jej humor i nastawienie do świata może się diametralnie zmienić. Uwielbia pomagać innym. Jest bardzo pracowita i ambitna. Łatwo wpada w złość. Lubi wszelkie zwierzęta, ale najbardziej koty. Nie lubi gdy ktoś jej rozkazuje. Najchętniej chodzi swoimi ścieżkami. Jedni powiadają, że jest szalona, a inni, że jest po prostu sobą. Kocha las. Czasem poluje w swojej dzikiej, zwierzęcej formie spragnionej smaku krwi. Gdy wybiera się na łowy pod ludzką postacią zabija zwierze strzelając z łuku prosto w jego serce by zaoszczędzić mu niepotrzebnego cierpienia. Często słucha swojego niezawodnego instynktu.

"W życiu bowiem is­tnieją rzeczy, o które war­to wal­czyć do sa­mego końca." -Paulo Coelho 

Zwierzęca forma:

________________________________________________________

   Noc. Gwiazdy błyszczały na pięknym, granatowym niebie, oświetlanym przez ogromny, srebrny księżyc. Odosobniony dom stał na uboczu drogi do potężnego zamku. Choć było późno w domu paliło się światło, a w środku można było dostrzec postać. Dziewczyna podeszła do drewnianych drzwi i stanowczym ruchem zapukała. Po chwili otworzyła je kobieta, która na widok dziewczyny szeroko się uśmiechnęła i zaprosiła ją do środka.

-Marie, któż przychodzi do nas o takiej porze? -spytał mężczyna schodząc po schodach. Dziewczyna zdjęła kaptur z głowy.

-Viviene. -szepnął mężczyzna i przytulił ją.

-Ojcze. -szepnęła, a po jej policzku spłynęła samotna łza.

-Coś się stało? -zapytał.

-Podejrzewają go. To przeze mnie.. -szepnęła cicho dziewczyna.

-Dobrze wiesz, że to nie Twoja wina. Oni oskarżają o czarnoksięstwo każdego, kto zna się na zielarstwie. -powiedział jeszcze mocniej ją przytulając.

-To się stanie o świcie, ojcze. Muszę już iść. Uważajcie na siebie. -powiedziała i odeszła naciągając kaptur płaszcza na głowę. Tej nocy dziewczyna nie wiedziała co ze sobą począć. Wszystkie miejsca w pobliżu miasteczka przypominały jej o nim. Był człowiekiem, a mimo to akceptował to, czym była. Dziewczyna przekazała mu wszystko co wiedziała o zielarstwie, a teraz on został oskarżony o czarnoksięstwo. To, że zostanie stracony było pewne.

   Noc ustępowała dniu. Dziewczyna szła w kierunku dziedzińca. Miała się tam bowiem odbyć egzekucja jej ukochanego. W tłumie rozpoznała Marie i ojca, którzy tępo wpatrywali się w przygotowany stos. Lubili jej wybranka. Z resztą, kto by go nie lubił? Był miły, dobry, pomocny, wyrozumiały.. Z pewnością nie zasługiwał na taką śmierć. Na dziedziniec przyszedł kat z pochodnią, a za nim jej luby prowadzony przez straż. Przywiązano go do słupa, a kat podpalił stos. Młody mężczyzna spojrzał na płaczącą zmiennokształtną wzrokiem pełnym czułości. Widać było, że powstrzymywał krzyk, gdy ogień sięgnął jego nóg. Po paru minutach było po wszystkim. Ojciec dziewczyny i Marie zabrali ją do domu. Viviene położyła się i oddała w obięcia Morfeusza.

   Obudził ją głośny wrzask. Wytężyła słuch. Zrozumiała tylko fragment rozmowy.

-..zostawcie ją w spokoju.. -powiedział ojciec. Nie zastanawiając się ani chwili dłużej pobiegła do pokoju jego i Marie. Zastała ich martwych. Tamtej nocy przysięgła sobie, że znajdzie tych, którzy zamordowali jej rodzinę i zemści się na nich.
_________________________________________________________

Nie za bardzo wychodzą mi opisy postaci, jednak

mam nadzieję, że ten nie wyszedł najgorzej.